Bu körpe karanlığın
En hoyrat uçurumudur bu yalnızlığım
Dengi olmayan bir baharın yapraklarını döker
Her mevsim
Yerlerde çıtırdayan kuru dalların imtihanı olur
Kalbimdeki düzensiz atışlarım
Bir kitabı aralarken
Arasına kuru çiçekler ekiştirirdim
Okundukça kalıplanırdı
Bir sayfayla bütünleşip
Ve dolu dizgin atlar gibi
Ölümüne soluksuz koşuşlarım
Bir gün durcağı vardır elbet
Kayıt Tarihi : 27.4.2019 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)