Durabilirsen Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Durabilirsen

Aşk yazar fermanı, verir eline,
Geç de dur önüne, durabilirsen.
Tutuşur yüreğin, dolar iline,
Sür gitsin uzağa, sürebilirsen.

Fikrine danışıp yorasın gelir,
Başını, gözünü kırasın gelir,
Perişan halini sorasın gelir,
Aklını bulup da sorabilirsen.

Bilmem ki her yürek uyar mı aşka?
Aşk bitmiş demektir dönerse meşke,
Kavuşan pişmandır, söyletir keşke,
Gel de sar efsunu, sarabilirsen.

Aşk taze filizdir, okşamak lazım,
Durmadan yeşerir edersen tazim,
Mideye dokunur, zor olur hazım,
Sevdaya karmalı, karabilirsen.

Hedefi zirvedir, ona varılmaz,
Afacan çocuktur, bir an durulmaz,
Alemi yorarken kendi yorulmaz,
Kalbinden vur derim, vurabilirsen.

Hoşoğlu, her gülü takma yakana
Arz-ı endam edip yola çıkana
Göz, yürek bir olup sana bakana
Ser yatak yorganı, serebilirsen

Mustafa Hoşoğlu
27.10.2015