DUR VURMA
Dur vurma, beni kalbimden vurma,
Bir zamanlar o kalp seni çok sevmişti,
El üstünde tutmuş, çok değer vermişti,
Şimdi sıra sendeydi, sevilmeye gelmişti,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta