Dur Vefasız... Şiiri - Mecit Aktürk

Sürç-ü lîsan ettim diye çekip gitme kaş çatarak
Vefâlı yâr bildim seni; alay etme "öl" diyerek.
Seven kalbi üzmek niye, yüreğime dert katarak
Bir nebzecik insaf hani! Ezip geçme; "yol" diyerek.

Kırma hemen kalemini; söyle, de ki "şudur suçun"
Gül toplamak "bedel" olsun, kaf dağından senin için
Gönlümde taht hazır iken, kırıp dökmek, inat niçin?
Zehir sunma insafsızca,"derde devâ", "bal" diyerek.

Yol yakınken vazgeç derim; sokma nefret, kin araya
Dile destan bir sevdâyı, gel, döndürme maskaraya
Şu âlemde ölüm hariç, çâre varken her yaraya
Son kez olsun, affet beni, gül yüzüme, "kal" diyerek.

Dilde hecem kasvet dolu; sitem düştü vâveylâya
Hayallerim vurgun yedi; hüzün aktı son şuâya
Zevk-ü sefân hiç dinmesin; buyur, bekle, kal salâya
Üfle, dağıt...Aşktan geri, kalan neyse; "kül" diyerek.

Yetmediyse diz çöktüğüm, gözde yaşım, bunca mihnet
İşte kapı! Hiç durma git! Vermem artık sana zahmet
Değil mi ki sabredene büyük nîmet her musibet
Kırsan dahi üzmem seni; "Allah''ından bul" diyerek...

"KÜL" DiYEREK

Sürç-ü lîsan ettim diye, çekip gitme kaş çatarak
Gönlüme yâr bildim seni; alay etme, "öl" diyerek.
Bunca cilen, darben niye; yaram deşme ağlatarak
Dur, vefasız! Kaldır beni, ezip geçme, yol diyerek.

Dilde hecem kasvet dolu; sitem düştü vâveylaya
Arzularım vurgun yedi; hüzün doldu her şuaya
Zevk-ü safan hiç dinmeye; buyur, bekle, kal salaya!
Üfle dağıt, aşktan geri kalan neyse, "kül" diyerek!

_.._ /_ _../._ _./_.._ /