Dur Ulan Kim O… Şiiri - Mehmet Doğan 8

Kâlp kâlbe karşı
Açıldı gizli açık kapalı çarşı
Gelin birlikte bir düş kursak mı
Kahrın gölgesine sığınılmaz ki
Sevgi sevinç aşkla yola çıktık
Gülünüz kıra ovaya suya yansısın
Bir söğüt gölgesi seçilsin salkım sacak
Dalgın dalgın düşünülsün
Sessiz soluksuz nefessiz
Kuşun dalın doğanın hüznü bestelensin
Kader kısmet bereket versin

Söz çok tatlı gerçekse çok farklı
Eğitimin öğrenimin anlamı yok mu
Dünden bugünden gelecekten söz edelim
Hayat karşımızda kopup kopup gitmekte
Bağrımızdaki yırtık açılmakta diktikçe iğneledikçe
Düzenin hayı huyu eyvahı içinde
Pek seçenek kalmamıştı bize
Bilim teknik başını alıp gitse ne fayda
Muhafazakâr tutucu yobazız
Yüzde doksan dokuz kanımızda genimizde
Herkese ak akçeli mal mülk paylaşım savaşında
Artı eksiye düştü
Fazlalıklar terk etti bizi sessizce
Her buhranda krize…
Akıllı uslu oturmuştuk evimizde
Anamızı alıp gitmek varmış işte

Geriye döndük baktık hiç eserimiz kalmamış mı
Kare kare sığdırdık yerleştirdik albümümüze
Ana ana kaynana… valide köküne bereket versin
Anadan babadan öksüzüm
Başımda bit var anne…
Zıkkımın kökümü var ne
Zulüm zalim dolmuş içkime
Ayağıma sarılmış barikatlar tarikatlar
Nasıl yıkar geçerim anne
Gel kim olursan gel bu ben değilim anne
Ateşinle barutunla sınırımda dolaşma
İnsanım kanım sütüm bozulur
Bu bir iç denetim asayiş berkemal
Dur ulan kim o… diyebilirim anne...