dur şimdi
dur ve soluklan biraz
yol koşsanda bitmeyecek koşmasanda
zamanı silip attığında
geriye kalan parmaklarına yapışmış
kum taneleri gibi anılar olacak
gölgeler uzayıpta
yastığının ucuna düştüğünde
ve yıldızlar birer birer
mesaileri için yollara düşerken
ve en güzel düşleri derleyen
düş derleyicilerinin kaçı çalacak kapını
dur şimdi,
dur ve soluklan biraz
her sessizlik fırtına demek değil
yaşadığım bu şehirde,
zaten her zaman fırtına kopar
bir bardak suda bile olsa
sen dindirebiliyor musun
dinginliğinle suları ve küçük balıklar için
daha mavi bakabiliyor musun
biliyorsun
ben bir küçük balığım o denizde
telaşesiz, bir o ışıltından bir diğerine
yüzüp duran
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 02:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!