Dur Sevgili Şiiri - Tuncay Kul

Dur sevgili..!
Senin hiç kalbin delinmedi mi?
Yaşamın zaten başı sonu belli değil mi?
Senin olmuş kalplerin bedelleri ödenmedi mi?
Dur sevgili..
Hala hangi hesaplar sorgular seni?
Sevdiğinin ihaneti mi bu hesap,
Yoksa aşkının bedeli miydi?
Dur ey sevgili...; Dur gitme, sözlerimi dinle bi...
Gönlün kehlibar ise özgür bırak sevdiğini,
Ne öğretti mevla yıkmadık mı tüm değerleri?
Bir can varmış iki canda bir can gerisi nedir ki,
Bu hangi nefsin hangi onurun hesabı şimdi?
Hala yangınlarda kavrulursun ey sevgili?
Dur ey sevgili.. gitme..
Seni sen yapan değerler alınmadı mu ki?
Düş gayrı aşkından ol bir sevgi çemberi.
Aşk, yandı kavruldu hep gördü ihaneti,
Oysa sevgi ihanetlere hep gülüp geçti...
Yarım yamalay yanında olsa da sen sev yine sevdiğini,
Özgürlüğünde dir hala ödemediği bedelleri,
Merak etme bir sadeleşme anıdır susar döner geri..
Dur sevgili...
İtme seni seven bu zalimi, seni seven bu serseriyi..
Seviyorsan eğer itme sevdiğini..
Neyindir o nefs, hangi suretinin kimliği?
Kim diye soracaksın bir gtün.. O kim ki?
İşte o kehlibar olan yanlız bırakandı seni.
Dur sevgili..
En kısa yoldan sevda sendedir itme beni..
Özgür bırak hatalarımı gönlüm hep sevdi seni...