Ölüyor bahatımın bahar çiçeği
Soluduğu deminde akşamın
Yolda yürüyen yalnız gölgem
Eşinden korktuğu yaprak dostum
Çiğ tanesinin haykıran yanışı
Kaçan güneşin solgun ışığı
Bulduğum huzurun hüzün yanı
Bırakmayı bilmeyen ağıt sevdam
Ağlamayı bilmeye meyil gönül
Dur sade yalın dur
Kayıt Tarihi : 28.2.2008 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!