alnımın orta yerinde
hayatın çıkardığı iz
her nazarımda karşımda biz
yüreğimi bir çığlık dağlıyor
silip atmak mı ne mümkün!
silmek isteyen kim, dur öylece…
çizebilsem satırlara resmini doya doya baksam
yeterli gelmiyor kelimelerim.
bir suçlu gibi boynu bükük dönüşlerim
sen habersiz…
sıla türküsü gibisin, dinledikçe yürek burkan
boynu bükük gül fidesi, yeşermek için güneşini arayan.
bulduğunda ellerinin diken izlerini ayıklayan
yağmursun yürekleri serinleten.
güneşsin tenleri kavuran
acıların sırtında ip izleri.
Kayıt Tarihi : 9.9.2013 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nur Ulusoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/09/dur-oylece.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!