DUR NEYZEN! Şiiri - Burhanettin Esinti

Dur neyzen,
Dokunma yüreğimin teline bu gece
Boğma beni aşka
Açma ızdırap vadilerinin kapılarını sonsuz
Beni firaka terk etme

Dur neyzen,
Bu gece gelme üstüme
Bir Belkıs rüyasıdır yorumladığım
Süleyman diliyle
İlerliyorum ateş denizlerinde pusulasız
Mumdan gemilerle
Doğur karanlığın kalbine şafağı,
Daha fazla bekletme.

Dur neyzen,
Daha ziyade yorma beni
Takatsizim siyahların yükünden
Herkes bir hayal ile sarhoş
Ben ağlıyorum gizlice
Zaman aynasında bir yabancıyım şimdi
Beni bana gösterme.

Dur neyzen,
Götürme beni hatıralar mahzenine
Kordan mısralarla yakma dilimi
Bırak kar yağsın avuçlarıma delice
Ben kovdukça hoyrat acıları
Sen yeniden biriktirme.

Dur neyzen,
Ağlatma geceyi bu kadar,
Düşürme gölgesini hüznün
Beyaz sayfalar üzerine
Masum kelimelerle.
Kirpiklerinde donan yıldızları
Kızgın denizlerde eritme.

Dur neyzen,
Yarma sinemi şerha şerha
Gözyaşımı yalnızlığa çiğnetme
Bırak gizli kalsın sırları aşkın
Yüreğimi bu kadar inletme

Dur,yalvarırım neyzen,
Bu yanık kamışı
Daha fazla söyletme…