Dur, Kırma Kalemi! Şiiri - Emel Manav

Hey zaman geçme n’olur dur
Sonun başlangıcı gelinen yoldur
Ama yanlış ama doğrudur
Batmadı, battı-batacak derken

Uzakta da olsa sığınak, liman
O liman ki ne ışık var ne güman
Bağrında viran gemiler barındıran
Sığar mı deme, sığdığın zaman

Aç gözünden perdeyi hele bir bak ileri
Sende girersin elbet o kapıdan içeri
Orada kimleri görürsün daha kimleri
Hak edenleri hak etmeyenleri.

Açtırma artık ağzımı söyletme kötüyü
Sonun başlangıcı dedik ya, işte!
Duracaksan dur, vuracaksan da
Vakit yok durmaya, zaman daraldı

İstesem de bundan dönemem geri
Çok görme n’olur bu son finali!
Yumarken gözlerini, kapatırken defteri
Dur, acele etme dur, kırma kalemi! !