Eminim kendini sende bilmezsin
Aynayı tutsam da yine görmezsin
Sanma ki be adam, sanma ölmezsin
Gitmenin saati …gelsin dur hele
Sırtından alınsın hele bir postun
Anlarsın kim imiş en yakın dostun
Ne oldu be adam, ne diye sustun
Altından koltuğun …kaysın dur hele
Yazınca “emekli” kara tahtaya
Sen kimsin ben kimim çıkar ortaya
Ha bugün ha yarın belki haftaya
Son terfi bir gelsin…bekle dur hele
Boşluğa uzanır dalar gözlerin
O anda dökülür son ki sözlerin
Silinir dünyadan ayak izlerin
Tabiat, beyaza …dönsün dur hele
Acıya kedere çaredir derde
Dünyayla arada ince bir perde
Hemşeri…topraktır… herkes bu yerde
Boş umuş bu dünya …dersin dur hele
Kayıt Tarihi : 30.6.2011 01:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahir Toksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/30/dur-hele-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!