Dur Gitmekten Bahsediyor Benden

Bir fısıltı sanki
Hücredeki kendin olma tutkusu
Aşk insana en ağır ceza
Demirci tavında dudak çatlaması
Ürküyor kulaklar seslere gıcırdıyorum gece
Kahpe benlik içimde sırıtıyor kelimeler
Buz kabında şekil bozukluklarım
Perişan yalnızlık çıplak elbiselerim
Dur gitmekten bahsediyor benden
Işık huzmeleri boynumda
Sırılsıklam iliklerim
Biri kuşatmalı kapılarımı
Taşlar oval çenemde
Yukarı çekiliyorum durmadan
Hazinemi koruyan gözlerim ıslak
Serilmişim içime darmadağın
Ruhumda filizleniyor kördüğümler
Tabut olup çivi taşıyorum toprağa
Lavlarıma kül üflüyorum
Dur gitmekten bahsediyor benden
Yaratık yarattık insandan
Dudaklar da hiçliğin ezgisi
Yaprak üşüyor dallarım da
Kuş sürüsü beynim sanki
Kanat kanat kanatıyorum içimi
Loş ışıklar yutuyorum duvarlarda
Aralıksız aralıyorum aşktan bedenimi ayıklıyorum
Sabahlara nem düşüyor
Yırtık mektup korkusu yüzüm
Çoğalıyor ayrılık dişlerim 32 de
Süpürülüyor gözlerimdeki sevinçlerim
Beyaz tebeşirlerim kayıp artık

www.sadiktoraman.com