dur gitme,
bitereyim şu son sigaramıda,
gitme ki,
görme titreyen ellerimi.
onlar ki hiç böyle boş kalmadılar,
hiç,
yalnızlığa açmadılar.
dur gitme,
sindireyim şu son vefasızlığınıda,
gitme ki,
anlayayım anlamadığım iç yüzünü.
yüreğim ki hiç bunu anlamadı,
hiç,
akıllanmadılar.
dur gitme,
öldüreyim şu son hayallerimide,
gömeyim toprağa o gözlerini.
gözlerim ki hiç boş kalmadı,
hiç,
böyle ağlamadılar.
dur gitme,
bitireyim şu son şiirimide.
tamamlayayım son mısraları.
şiirlerim ki hiç böyle buruk,
hiç;
yarım kalmadılar.
(Ankara 2005)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 4.1.2005 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Evren Dalgıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/04/dur-gitme-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!