Dur İşte Gitme Şiiri - Ramazan Teke

Dur gitme;
Bir nefeslik daha kal,
henüz doymamışken sana,
yaşayamamışken gençliğimin baharını,
bir nefeslik daha kal.

Bilirsin işte, çocuk gibiyimdir.
Dayanamam, ağlarım yokluğuna,
Gelmek istesem de gelemem ardın sıra.

Dur gitme;
Bırakma ellerimi gecenin soğuk ayazında,
üşürüm yokluğunda,
ürkek bir ceylan gibi korkarak yaşarım hayatı sen gidersen.

Henüz söylemediğim sözler var sana,
yaşatamadığım mutluluk,
hayalini kurduğumuz mutlu yarınları yok etme gidişinle..

Dur gitme;
Yıkma bu aşkı,
Masal olmasın dillerde,
yaşasın gönlümüzde,
bir sır olsun içimizde,
anlatılmasın dilden dile!

Henüz çıkmamışken şarkımız radyolarda,
sıradaki bütün AŞK şarkılarını armağan etmemişken sana,
ayrılık şarkılarıyla baş başa bırakma beni.

Dur işte dur gitme;
Kal bir nefeslik daha,
ihanet etme aşkımıza,
yaşayalım doyasıya,
sen bana bak bir ömür, ben de sana.

Bir devrim misali, yeniden başlayalım her gün aşkımıza,
her günü ilk günkü gibi, doyasıya ve yeniden tanışma faslıyla,
sen bana RAMAZAN de her zamanki gibi,
ben sana ÖMRÜM diyeyim.
Sen tamamla beni eksik yanım sen olma. dur işte gitme, gitme, gitme.