Dur, gitme Şiiri - Hatice Nayır

Dur, gitme
Altında kalıyorum her anının…
Dumanı hala tüten bir dağ eviyim.
Henüz yeni terk edilmişim.
Bir alev düşmüş de yüreğime,
Ben anca fark etmişim.

Dur, söyle
Tuz buz olmuş yaşananlar hatırına…
Leyla adına, Mecnun adına…
Yaşanamamış bütün aşklar için…
Benim için, senin için, bizim için…
Anlat, ne kaldı artık geriye…

Dur, dinle
Sana söyleyeceğim çok şey vardı oysa…
Bir dalga kadar hırçın,
Bir yağmur kadar ıslak,
Bir güneş kadar uzak değildin sen eskiden…
Bitmiş aşkımızın hatırına dinle.

Dur, bekle
Tanıştığımızda emekliyordum hayata…
Daha yeni yürümeye başlamıştım oysa…
Adımlarıma yabancıyım artık…
Tut ellerimden, ne olur,
Yoksa düşüp kalacağım bir kuytuda…

Dur, anla
Bende kalan ne varsa senden,
Beyninden, bedeninden, yüreğinden,
Bak, dönmeni bekliyor hala...