Dur gitme Şiiri - İsa Yıldıran

Beni böyle biçare bırakıp da nereye,
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.
Bilirsin ki sensizlik, koyar beni deliye,
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

Küçücük kıvılcım dayanır mı ayaza,
Yokluğun ihtimali, bak çevirdi enkaza,
Ömrüm zaten tükendi, ecel belki bu yaza,
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

Sen yok isen şu gönül kimin ile söyleşir,
Kim açar kapısın, nerelerde eyleşir,
Kuzuların ardından bak analar meleşir,
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

Kılavuzum olmazsa naçar kalır şaşarım,
Sığmam ki ben kabıma, bendim yıkar taşarım,
Söyle bana nazlı yar, sensiz nasıl yaşarım.
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

Ayrılık ateşi şimdi yanar özümde,
Koca koca çizgiler, hemen doldu yüzümde,
Ağlamaktan gözyaşım bak kalmadı gözümde,
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

Alın yazı, kader mi bu sende ki hal nedir?
Söyle bana nazlı yar, bu garezin kimedir?
Bilmez misin sevdiğim, dermanım da sendedir?
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

Bilesin ki bu hasret beni derin yaralar,
Sen gidersen bir ömür, giyeceğim karalar,
Viran olur bu eller, inan boğar buralar,
Ela gözlü nazlı yar, ne olursun dur gitme.

İSA YILDIRAN