Dur gitme Şiiri - Mahmut Çatak

Dur gitme
Hata ettim biliyorum
Pişmanlığım çözülmüş dizlerimde
Sanki yok gibi ayaklarım
Hiç hissetmiyorum
Betonlaşmış bir heykel gibi
Ne yapacağını beklemekte
Dur gitme
Yüzün bana dönük ya
Bir umut var sanki içimde
Arkanı döndüğünü görürsem
Kapakları açılacak
Baraj gibi gözlerim
Bir kapatsam
Tekrar açmaya korkuyorum
Çağlayanlar gibi göz yaşlarıma
Kapılıp gideceksin
Yırtarcasına bendini
Kahredercesine beni
Dur gitme
Söz dinletemiyorum bedenime
Yüreğim ilk hareketinde
Hangi yöne bakacağını
Gidip gitmeyeceğini beklemekte
Karar verecek,dursun mu
Yoksa atmaya devam etsin mi
Seni seven aynı bedende
Hiç hareket etmesende
Gözlerin gözlerimde
Ellerin ellerimde
Yüreğim ilk hareketinde
Bari kal öylece
Dur gitme