Dur Eylen Biraz Şiiri - Sevdal Polat

Dur Eylen Biraz

Bir bilsen, nasılda hasretim sana’
Birazcık yanımda dur eylen biraz
Gözlerin aşk meyi dokunur cana
Gönlümü gönlüne vur eylen biraz

Güneşli gökyüzü karanlığında
Kapımıza zulüm dayandığında
Özgürlük düşüyle uyandığında
Gelen günü hayra yor eylen biraz!

Alanda özgürlük sesine geldin
İşçi tulumuyla aklımı çeldin
Düşlerimde beni çıldırtan yeldin
Gelde hesabımı sor eylen biraz..

Nasırlı ellerim kor tutar kışta
Ümitler vurulur en güzel düşte
Satılmışım kökten dinci bir puşat a
Gel sensizliği bir gör eylen biraz

Özgürlüğüm düşüm en zor anımda!
Asilik, ruhumda’ isyan, kanımda
Filizkıran eser yoksun yanımda
Güllere can suyu ver eylen biraz..

Emekçinin yumruk’laşan koluyum
Haksızlığa karşı hakkın yoluyun
Tanırmısın beni anadoluyum
Kolumda zinciri kır eylen biraz..

Sanayiler zulüm insan a her gün!
Gövdemiz zamana takılı yorgun!
Her kime dokunsan sinirli gergin!
Son bir kez halkımı sar eylen biraz…

Ölümler gönül e hicran dağıtır
Yürek, bir değirmen zaman öğütür
Vurguni gönlünde aşkı büyütür
Alana tulumu ser eylen biraz……

Abdullah Oral..Ozan Vurguni.