Dur ey güzel an dur ve duy

Dur ey güzel an dur ve duy
Bir baş ağrısı tüm yaşantımı gözlerimin içinden geçirir
Sonra bir zafer edasında şunları söyler
Dur ey güzel an kal biraz
Bin bin yıl silemez yaşantımda bıraktığın izleri
Önceden görüyorum bir omur biriktiriyorum bir nefes gibi
her şeyin büyük bir saadet ile tadina varıyorum şimdi o büyük anın
Dur ey güzel an dur ve duy doymadınmı gitmeye gitmelere doyamayasin dur