Dur Diyemem Şiiri - Ferhan Göymen

Ben dolaştım geliyorum sen yolculuğa çıkarken
Ben gemiler yüzdürdüm sen yelken açarken
Biraz için sızlasın sözlerime çelme takarken
Vijdanın nerde kaldı beni suçlarken

Ah ediyorum pişmanlıklarıma düğüm atarken
Ah ediyorum kendime günü güne katarken
Üç kuruşluk insana beş kuruşluk değer verdim
Düşünmeden kalan iki kuruşa beni satarken

Sana rüzgar oldum kanatlarını açarken
Suçlusu ben değilim şimdi çare ararken
Görme ağladığımı sakın sözlerinle kırarken
Korkma sana kamçı olur kırdığın dal varken

Biliyorum sende için için ağlarsın anarken
O an anlarsın haklıydı dersin için sızlarken
Ecele dur diyemem senden önce kapımı çalarken
Pişmanlığın neye yarar bir avuç toprak atarken
10-6-2006
Ferhen göymen