Kalemime dur diyemem yazarım
Bazen dertli bazen hüzünlü olur
Her geçen gün sevdiğime yanarım
Leyla mecnun kerem misali olur
Hüzünlü geceler benimi bulur
Kalmadı bende ne sevgi ne huzur
Yazarım sevgimi efkarım durur
Karanlık geceler ışıksız olur
Sensin benim ışığımsın güneşim
Arasamda bulunmaz senin eşin
Yokluğunlayım sensiz sen nerdesin
Sen benim hayatımsın son nefesim
Kerem aslısına kavuşamamış
Mecnun leyla için yanıp tutuşmuş
Ferhat şirin için dağları delmiş
Kavuşmak belkide hayal düş imiş
Kayıt Tarihi : 29.7.2012 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemil Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/29/dur-diyemem-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!