Dur Bir Dakika Şiiri - Mustafa Acıoğlu

Dur bir dakika
Derdin varsa söyle susma
Gözlerini hapsedim hüzne
Suskunluğun ardında pusma
Söyleki bileyim
Derdini ve tasanı
Çöz dilindeki
Şu kör düğümü
Yalnızlıkla nasıl dost olabilirsin ki
Ona mahsus yalnızlık
Buz tutmuş gönüllerle
Yaşamak zorundayız bu gerçek
Sevdama koş benim
Derdini belki
Unutturabilirim
Tut ki kararsın gök yüzü
Sabah elbet gelecek
Tut ki kudursun deniz
Elbet dinecek
Kes artık şu ağıtları
Acıları kötülükleri
Ve kötü hatıraları
Koy artık bir tarafa
Bırak tozlanırsa tozlansın
Lüzumsuz bir kitap gibi
Kalsın raflarda keder
Bırak ihtiyaç hissedenler okusun
Bugün acı bugün keder
Belki yarindir…
Ama izdivaç başkalarının olsun
Onu sevenlere kalsın…

Dur bir dakika
Herkesin uyuduğu bu saatin
Bu koyu ıssızlığında
Çığlıklar feryatlar
Nafile çabadır bilesin
Günün öteki yanına
Sakla mahfuz hayallerini
Sakla ki yüzüne inat
Gözlerin gülsün
Bu yılgınlık edibi
Sözlerin ölsün
Hüznü bir virüs gibi
Yayma her yana dur
Umut ol heves ol arzu ol her bir yana

Dur bir dakika
Dur düşün ve anla…