Dur Be Nefis Şiiri - Abbas Paksoy

Ne kendir dinlersin, ne de zincir.
Dur be nefis, dur artık yerinde.
Sen kükredikçe, her yanım incir.
Dur be nefis, dur artık yerinde.

Bedenimi, peşinden koşturun.
Senin ile birlikte coşturun.
Doğru yoldan çıkarıp, şaştırın.
Dur be nefis, dur artık yerinde.

Evliya sohbetine, gelmezsin.
Haram ile helali bilmezsin.
Ben ölürüm, sende hiç ölmezsin.
Dur be nefis, dur artık yerinde.

Benim ne zararım vardı, kime.
Neden girdin ki, benim içime.
Ediyorsun beni, lime lime.
Dur be nefis, dur artık yerinde.

Paksoy’umu, ateşe sokarım.
Senin cezaları, ben çekerim.
Seninle; Nasıl başa çıkarım.
Dur be nefis, dur artık yerinde.