Dur be Güzelim Şiiri - Osman Aktaş

Gidişin boşuna dur be güzelim
Gülleri dağlara kimler ekecek
Bahçede bağlarda dağda gezelim
Nasılsa sonunda gök de çökecek

Bir gülüşün için mehtap boyardım
Ben de sırtım Çamlıbel’e dayardım
Ferhat gibi kayaları oyardım
Bir fidan bulsaydım keşke dikecek

Hep çalı hep diken hep çeper yollar
Sevda uçup gitti boş kaldı kollar
Döküldü yapraklar kırıldı dallar
Doğru yoktur eğrisinden seçecek

Sermaye küfürdür günah ise kâr
Tutmadı yüreğim aşkından ayar
Ben yıldız tuttukça o yıldız kayar
Sağlam halat yoktur unu çekecek

Düzen bozuk çünkü insan kurcalar
Kimisi anlatır kimisi dalar
Dünya bu insanı böyle oyalar
Bir güzelin arkasından sekecek

Medet bekliyoruz Hakk’ın nurundan
Çocuk bile etkilenir derinden
Fizâhî korkuyor mahşer yerinden
Azalarım yaptıklarım dökecek

2 Ocak 09
Nilüfer