Dur artık kaptan,
Geçmeyelim bu yolu,
Ne belli olur sonu,
Ne görebilirsin ışığı.
Dur artık kaptan,
Ben bu dalgalara dayanamam,
Belirsiz bir hayat boşluğuna,
Kendi kendimi adayamam.
... ve arayamam.
İstediğim kişiyi de arayamam.
Budur işte cesaretim,
Sinirle bağırıp çağıramam.
Dur artık kaptan,
Vakit daraldığı sürece görünmez,
O küçük, taşlarla dolu kara.
Yıllar geçtikçe silinmez
Büyük ve can yakıcı yara.
Dur artık kaptan,
Dur ki dinleyelim deniz dalgasını,
Göklerde uçan bir kartalın,
Ürkütücü narasını.
Sürmedik ki zaten hiç,
Şu hayatın sefasını.
Dur artık kaptan,
Duralım ki yetişelim hayata,
At zincirini denize.
Hava kararırken ufukta,
Güneşe bakalım, bakalım göğe.
Dur artık kaptan,
Tayfa çok yorgun şimdi.
Oturup iskemleye,
Balık tutalım.
Cefayı, derdi ve kederi,
İçimize yutalım.
Dur artık kaptan,
Dur artık.
William Antony Bernardo
Kayıt Tarihi : 6.8.2019 09:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!