Aşık olmayı hayal ediyorum. Gerçekten sevmeyi, bir umut beslemeyi, aslında kokusunu içime
çekmeyi, elinin elime değmesini hayal ediyorum.
Hayallerimden bir o kadar uzaklaşıyorum sanki.
Tam birini görüyorum. Diyorum ki; işte aradığım, aslında sevdiğim kadın bu olmalı. Kriterlerimi birebir karşılıyor. Düşüncelerimiz uymasa da bir şekilde orta yolu buluruz, ben fedakarlık yaparım o da fedakarlık yapar diye düşünüyorum. Ama yanıldığımı anlamam için o kişiye iyiden iyiye bağlanmam gerekiyormuş. Onu kaybettiğimde üzülmem gerekiyormuş. Kaybetmeyi göze alamayacak kadar bağlanmam gerekiyormuş. İşte tam burada sevdiğim kadın diye baktığım, hayatımın anlamı diye ifade ettiğim kişinin gerçekten o kişi olmadığını anlıyorum, aradığım kadın olmadığını görüyorum. İşte her sevmeyi hayal ettiğim, kriterlerime uygun gördüğüm kadının aslında o kişi olmadığını gördüğümde anlıyorum ki hayalimden gerçekten uzaklaşıyorum. Zaten ne zaman hayallerimize tam manasıyla kavuşabildik ki. İşte bu yüzden hayallerimizin aslında, imkansızlığında boğuluyoruz. Bu yüzden de o bağlandığımız hayallerimiz yüzünden hep acı çeken taraf biz oluyoruz. Bizim kötü bir niyetimiz yok aslında. Tek niyetimiz; gelecekte birlikte yaşlanacağımız, bir yastıkta mutlu ve huzurlu kocayacağımız bir eş bulmaktı. Ama maalesef buda hüzünle sonlandı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta