Alıştı hayatın saçmalığına.
Alıştı hayatın suyunun onun yolundan akmadığına.
Durdu.
Akmıyorsa su, esmiyorsa rüzgar..
Tanrı bile tersse bana,
yaşanmayacak gibiyse hayat.
Dağ, taş, ova, her şey tersse bana ve zıttıma giden her şey yolumun üzerindeyse eğer..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta