Dur Şiiri - Baha Akdora

Dur Banu.
O avuçlarındaki kızıllığın adı kandır.
Bu yer, sen gerçek edene kadar yalandır ve sen dur diyene kadar Dicle akar soluk benizli susuz hasatlara.
Dur Banu.
O ellerinle boğduğun melektir.
Cibril, sen söylerken söyler ve sen sustukça vahye aç kalır peygamberler.
Dur Banu.
O avuçlarındaki kızıllığın adı güldür.
Meşenin kavrulduğu kendi külüdür ve sen gerçek edene kadar yalandır ateş.
Dur Banu.
Bu rüzgar beni bana sarar.
Sen diyene kadar ses, sen görünene kadar ışık, sevişene kadar tat yoktur.