Dur! Yıkık dökük umutların hatrına.
İki kelam edelim birkaç sabahlığına.
Derde dert koyalım doğan gün ışığında.
Dökülsün damla damla anıların hatrına.
Gönülden yaralanır kederlenir hep yürek.
Laneti isteyene bir abu hayat gerek.
Sanki sonsuzluk varda yasamak istiyorsun.
Mezarın derdi sensin doğmak dan kaçıyorsun.
Bini bine ekleyip en uzun sen yaşasan.
Gün ardı gün bekleyip kahkahaları saysan.
Acıyı zindanlara mahkûm etmeye kalksan.
Müebbedin hicrandır aşkı öldürmedikçe.
Hükmeder infazına yalnızlık hakimleri.
Sürgünündür zindanlar hüzündür kapıları.
Bin kapıya bin bekçi gözleri ateşten kor.
Katlanacak yüreğin sende bulunması zor.
Dur! Şerefine kırılan kadehlerin hatrına.
Göm selam sabahı arzın karanlığına.
Ne dost nede düşmanım bir saili avare.
Gönül, umut ve hayal hepsi birer ibare.
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 00:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadi Almatepe](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/02/dur-106.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)