Dur Şiiri - Yaşar Doğan

I
Dur
Ne olur dur
Öyle bakma gözlerimin içine
Yıldız kayar
İçim gider
Bozulur yörüngeler
Gölgeler kudurur
Ay tutulur bu sevince

Tutulur elim kolum
Dilim tutulur
Eririm
Toprağa suya
Eririm sana
Gökte güneş tutulur

Vurulurum sana
Şah damarımla
İflâh olmam bir daha
Aşklar tutulur
Tutulurum sana
Türkü olur tutkular

Aklımda hep sen kalırsın
Kendini canım unutur
Kaybolurum sende
Kaybolurum gözlerinde
Alkımlar tutulur

II
Dur
Ne olur dur
Öyle bakma gözlerimin içine
Seni severim sonra
Aklın tutulur
Bende yarım kalırsın
Yarım kalır gece
Yarım kalırsın neşelerine

Tutulur gök tutulur
Şimşek yanar Bulut tutulur
Donarsın orda
Gecenin denizindeki hüzünde
Yokluklarıma boşalıp
İçin burkulur

İçin üzülür
Kanarsın içten içe
Saçların ellerime uzak düşer
Hasretler burkulur
Tutuşur yanarsın
Sende yarım düşler kalır

Bak dünyanın kalbime çağrıları var
Ruhumda çığlıkları yanağımda gözyaşları isyankar
Gidersem yollar barikat kuruludur Kurulur riyalar
Saldırırlar sisler pusuludur
Sana benden uzak bir tebessüm kalır

III
Dur
Ne olur dur
Küsüp gitme
Ayrılıklar tutulur
Sana bir kaç anı
Bir kaç resim yetmez
Yetmezsin
Yetemem sana
Solar gider güller
Gülüşlerimiz tutulur
Ur ur vurulur ufuklar
Şarkılar tutulur
Vuruluruz birbirimize
Gözlerimizde
Bu vurgunda
Kuşların kanatları
Çiçeklerin ıtırı
Rüzgarın ıslığı
Güneşe ıslak kalır

Ne kadar yakın olsak ta
Ellerimiz birbirine
Hep tenha
------ Hep uzak
------------Hep ateş kalır

Ne kadar sevişsekte
Seviştiğimiz her yerde
Aşk yarım kalır

IV
Çünkü insan bozulmuştur
İnsanlar ve şeytanlar
İhanetin mağmalarında
Cennetten kovulmuştur
Hep bir oyuna gelmiş
Hep bir oyuna gidiyoruz
Sen huyuma doymasan da
Ayrılacağız
Ayrılacağız bir gün

Göz yaşların sıcak ve tuzlu akar
Tutulur seller Nehirler
Tutuluruz ölümlere
Bağrımızda soğuk bir taş
Buruk bir telaş kalır

Yollar kapatılmış adımlarımızın arasına
Yetmiş bin perde konmuştur aramıza

Çünkü artık her şeye yeniden başlamak gerek
Çünkü artık yeni bir vücudumuz var
Çünkü artık etten bir yeni etimiz var
Çünkü artık bu eti güzelce pişirmek gerek

Serap ve yel arasında seçenekler
İçimizde salıncak kalır
Gerçekler rüya gibi yalan kalır
Ne kadar sevip sevişsekte
Bize hep bir ayrılık
Bir garip ölüm kalır
V

Ölürüz günden güne
Günde bir leke
Gecede leşimiz kalır
Uyuruz
Uykuda
Kabuslarımız kalır
El veririz
Verdiğimiz elde
Kolumuz kalır
Hep bir yerde kalırız
Boşalır
------ Kudurur
------------Coşarız
Gölgelerimiz bir başka everende kalır
Evren evren bölünürüz evrenlere
Hep ayni evrende
Ayni küllerimiz kalır
Yellerin nargile keyfinde

Üşürüz
Dağlarımızda
O Dağlar her gün
Bize uzak kalır
Sığınırız
Sığınaklar
Bize hep bir ihbar kalır

VI

Tutuluruz
Kollarımızın içinde
Büyük bir zindan kalır
Yürürüz
Adımlarımızda
Bir abdal sultan kalır
Kalırken
Tende aşkın izleri
Gözde irisin yangınları
Ve dumanları kalır
Donarız
Küllerden
Ateşlerden
Orta yerde
Terk edilmiş bir meydan kalır
Biz içimize kalırız
Bu da bize o an az ve vız gelir
Konuşsan Hızır gelir

Evrenleşirsin
Evrenlerden melekler
Kutuplardan taşlar
Cennetten kuşları
Ve geceme
Kıpkızıl
Dudakların gelir
Apansız
VII

Yakarsın beni
Yanarım
Dudaklarımda
Sönmeyecek
Soğumaysak
Lavlar kalır
Çekip gidemezsin
Avuçuma avuçunun
Zincirleri kalır
Gidemezsin
Uzaklar çalınır
Yolar tutulur
Çan vurulur cana
Canda hain kurşunlar kalır
Okursun
Okursunda
Gözlerimde hep
Açılmamış sayfalar kalır
Ve nereye bıraksan da beni
Orda
Bir mavi göl
Bir mavi dalga
Bir mavi kırlangıcın
Çırpınışları
Apansız telâşlara
Küskün kalır

Bütün uçuşların dolanır
Dolanırda tenime
Tenimde alaz kalır

VIII
Koluma takıp gitsem seni bir gece
Gökte kıvılcımlar ve coşkular
Bu sevdaya yarım kalır
Tutulur bütün şimşekler
Göklerde bana senden
Mehtap bakışların kalır
Yürüsek yan yana bir yerlerde
Rüzgarlar kiklon olur
Süpürür her şeyi
Bize güllerden
Koklanmamış parfümler kalır
Ve her hangi bir kıyının
Gidilmemmiş okyanusunda
Bir adanın çığlıkları
Dalga dalga kalır
Okursun
Göğsümde
Hançer saplı
Yasak bilgeler kalır
Okursun
Kalbimde bir sen
Bir senden
Yaşanmamış tutkular
Ve tabular kalır

Döneriz
Göz göze gelir bakışlarımız
Bakışlarımızda hep
Bir ıslak meltem kalır

IX

Dur ne olur dur
Bakma öyle gözlerimin içine
İrisim kavrulur
Düşünce gözlerinin içine
Bütün manzaralar değişir
Gecenin rengi
Hayatın sesi depreşir
Tutar gider denizleri
Beyaz martıların kanatları
Dalgalar dönmez de geriye
Sahillerimizde kalır
Biz sevişirken

Sığmazsın
Elime avucuma kollarıma
Sığmazsın
Buselerime yanaklarıma
Dudaklarıma
Senden bir uçurum kalır

Biter gece
Yıldızların altında
Uzanmış bizden
Güne
Dinmeyen iniltiler kalır

X

Geceye gün batar
Batar hayata kapitalin dikenleri
Gök kirlenir
Kirlenir sularımız
Asmatik güller açınca baharlarımıza
Dayanamam
Çıkar giderim dağlara
Çığlıklarımdan dağdan dağa aksinde
Bu sevdanın adı kalır

Düşerde bir pusuya
Bir yol çatında
Parçalarsa bu kalbi
Bir hain kuşunu
Gözlerinden sonra
Hayata verdiklerimiz
Orda o an yetim kalır

Sende yetim kalırsın
Yetim kalır hayallerin
Ve sonra o ellerin
İterde dokunamaz hiç bir şeye
Ve her şeyde
Sana benden yarım bir şey kalır
Birde hayaletlerim ara sıra orda burada

Sonra arar ararız da birbirimizi
Evrenin boyutları
Çığlıklarımıza sağır kalır
Yaşar Doğan (Lolan)