Dupduru bir gönül Şiiri - Adem Eminoğlu

Geri dönüp baktığımda
Ne çok şey kaybetmişim
Panayır çocukları gibi şenliğim
Şimdi bir dar ağacında benliğim

Fırtına , kasırgalar süpürse acıları
Dinse ruhumdaki sancıları
Duvardaki saat gibi dursa zaman
Bir rüyaymış oysa
Kan kusturur , ettirdi el eman

Ey hayat...
Ne kavgamız bitiyor seninle
Ne olmayacak umutlar beslemek
Oysa dupduru bir gönül
Dupduru bir izan istedim

Ne sitemim var artık
Ne beklemek bir meçhulu
Yalnız O var, yalnız O yâr
Atınca bir gün en nurlu şafaklar
Gönülde Künfe yekün,ismin dilde aşikâr