İçimdeki sıkıntıyı kimse bilmez içim burulur
Çok yalnız kaldım bu halimi anlayan yoktur
Hiç unutmam seni toprağı doyuranı da çoktur
Sonra fışkırır içinden böcekler!
Ağaç dolu bahçeler!
İnce dallardan filizler
Bakarsın açmış olan çiçekler
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta