Dünyayı Kirleten İnsan Şiiri - Zeki Günay

Hayat diken, yollar diken, ayaklar çıplak,
Ellerde kağıt, şifrenin üzeri ıslak.
Dayanmış kapıya düşman, harita çatlak,
Elden ele plan, dünyayı kirleten insan.

Fırtınalar kopar, gemiler alabora,
Tükenmiş umutlar, insan gidiyor zora.
Ülkemi kimler, düşürmek istiyor dara,
Rıhtım kan gölü, dünyayı kirleten insan.

Karadan kim gelir, beyaza karşı savaş,
İstiklal uğruna ölen, Mehmet'e ulaş.
Yıkılmış evler insanları kaplar telaş,
El insan kanı, dünyayı kirleten insan.

Sinemi deler, enkaz altında ki çocuk,
Oluklar kan gölü, ülkeler ipte boncuk.
Yuvamda kimler Türk'e dosttur, kimler kancık,
Kahpelik sende, dünyayı kirleten insan.

Irkçılık kitabı, yazıp çizen zalimler,
Resminiz kafirlik duvarında hainler.
Islak kaldırımda, ayak izi caniler,
Mehmetler ölmez, dünyayı kirleten insan.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY
01.01.2021