Masumiyetinin yüzüne böylesine yansıdığını daha önce hiç görmemiştim
İçinde sevda, içinde aşkı besleyen o gözlerini de
Nasıl olur bilinmez sokak lambasının ışığı görünmez oldu yüreğinden gelen ışıkla
Etrafındaki o güzelliğine haps olmuş insanları da
Geceye renk, gündüze neşe bana ise her şeysin
Ben bu yakamozlara şiir yazamıyorum gözlerin varken
Ben güneşten de bahsedemiyorum yüreğindeki o ışık varken
Ve sen hayatımın çıkmaz sokağının en sonu
Ve sen hayatımın arka sokaklarının ana yolu
Ve sen yurdum,
Üzerinde ay yıldız dalgalanan Anadolu
Ve sensizim, her yerim darmadağın
İçimde ise hep aynı korku…
13-08-2002 24-25
Kayıt Tarihi : 7.10.2007 02:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!