Ey Gönül!
Emânetti oysa benim mi sandın?
Hele bak seyreyle yalan dünyayı;
Nefsimi aldattı sen de mi kandın?
İzle beni benden alan dünyayı..
Senden önce nice nicesi geçti,
Ne ağayı ne de paşayı seçti,
Nefsime bir gelin gibi güleçti,
Belle şu ömrümü çalan dünyayı..
İnsanoğlu işte kör imiş gözü,
Dili kemiksiz ya söylüyor sözü,
Unutmuş nedense geneli özü,
Terk ettirdi bana talan dünyayı...
Fâni de olsa tek Aşk oldu kârım,
Şiirlerden tüttü hep yanan nârım,
Varsa yalnız Hakk’ın rızâsı varım,
Gel de gör ardımca kalan dünyayı..
Garip Tarsusi’yi Aşk ile yaktı,
İbret alan nerde? Hepisi baktı,
Yetmez sanki deli zilini taktı,
Bil beni dertlere salan dünyayı…
Kayıt Tarihi : 18.3.2017 08:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/18/dunyayi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!