Senin duaların vardı
Semalara açılan ellerin nerede
Senin gözlerin yıldız kaynardı
O güneş sevgin
aydınlık yüzün nerede
Sen her yaşın içinde güzeldin
Nerede şimdi o
gülümser bakan gözlerin
Neden soldun
niçin aynı değilsin
bu salgın seni de buldu
ölümler yaşayanlara çocuklara
gözyaşların olurdu
korkusuzca konuşurdun dünyaya
diken diken açar
çiçekleri dünyanın
sen sıcak kelimeler seçerdin
bedenler hasta salgınla
kıyıcı geçen hayat
ölümlerle yol alıyor
sevinçli gözlerin vardı
öyle uzaksın ki
yaşama sevincinden
güz mevsimine dönmüş
dalından kopan
yapraktan farksız halin
her şeye veda eder gibisin
bir uçuruma düşercesine
herkese el sallıyor gördüm
ah hepimizin içinde uçurumlar var
düşüyoruz her gün
sen de mi solacaktın
yarınlarını çalan virüs
senide mi buldu
hayret ve şaşkınlık içindeyim
mutlulukları bile acı veren
aldatan dünyaya
son diyordun
öldüren virüs
seni de öldürdü acımasızca
yoksun artık yarılarında.
03.01.2021 / Çengelköy
NOT :Covıd19 salgının da hayatını kaybeden çok sevdiğim insana.
Kayıt Tarihi : 5.9.2024 20:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!