gözyaşlarımın kıyısındayım
incilerim ağlamıyor artık
ölü toprağı duygularım
neden bu kadar umarsızım...
birden ne kadar metalik
yaşadığımı ayrımsadım
çerçevesi yitik,resimde boğulmalarım
birileri bir yerlerde acılarını katık yapıyor
birileri bir yerlerde yaşayamıyor
birileri bir yerlerde insanları piyonlaştırıyor
ağlayamıyorum.
oysa
oysa halkları seviyorum siyahında..
sarısını,beyazını karasını
her türden,her ırktan insanı
ama değil kılıfın da insan olanı...
ağlamalarımın kıyısındayım
erimekte iken buzullar
sıfır noktasında donmaktayım
üşümekten utanıyorum
dünyaya penguen gözünden yanaşmaktayım.
09.11.2007-Yerkesik
Sevginaz İnalKayıt Tarihi : 9.11.2007 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
erimekte iken buzullar
sıfır noktasında donmaktayım
üşümekten utanıyorum
dünyaya penguen gözünden yanaşmaktayım.
Dünyayaı penguen gözünden yaşamak bu mümkün mü acaba. Hiç düşünmemiştim ama bunu başaran yüreğinizi kutluyorum.
Sevgiler yüreğimden yüreğinize
Şiirinizde aslında çok güzel benzetmeler yapmışsınız..bizlerede sizi tebrik etmek düşer...
birileri bir yerlerde insanları piyonlaştırıyor
ağlayamıyorum.
Dünya hali aynen böyle..
incilerim ağlamıyor artık
ölü toprağı duygularım
neden bu kadar umarsızım...
özdemir asaf diyorki BİR KELİMEYE BİN TÜRLÜ MANA YÜKLEDİĞİM GÜN SENİ ARAYACAĞIM
ONUNDEDİĞİ GİBİ ÖYLESİNE MANA YÜKLÜ
ŞİİRİNİZ KUTLARIM BOZKIRDAN TAM ON PUAN
TÜM YORUMLAR (33)