//Dünyaya geldim// Şiiri - Besir Demir

dünyaya geldim feryat ederek,
gözüm açtım ana diyerek,
büyüdüm ak sütün emerek,
yoruldum alem yükünü çekerek.

üç beş yaşında düşe kalka,
yedi sekizde ayakta,
koştum oynadım sokakta,
sevdiler beni pek çokta,

onbir onüçe geldi yaşım,
terledi bıyığım kaşım,
taradım saçım başım,
bilmezdim ne yazım kışım.

ondört onaltı başka oluyor,
insan ayrı hava soluyor,
yürekte azıcık sızıyor,
herkeste bunu seziyor.

onyedi yirmide kim tutar seni,
başta akıl yok sanki bir deli,
dünya gözüm açtığımdan beri,
ilk yaşadım böyle bir şeyi.

yirmibeş otuzunda divane,
yokmudur buna bir çare,
sevgi aşk içindir bütün gaye,
kapılır insan maşuk hayale.

otuzbeş yolun yarısı eder,
başlar dertler çoktur keder,
her taraftan önünde setler,
daha senide kimler dinler.

kırkbeşte zülüf beyazlanır,
kulaklar gözler zayıflanır,
geçen günlere hayıflanır,
eskiler anlatılır keyf alınır.

ellibeşte toruna karışır,
birde küser bir barışır,
akıl çoğu zaman şaşırır,
herkesler bu hale alışır.

altmışta çağrılır dede diye,
şükreder insan bu günlerede,
takat kalmamıştır dizlerde,
oturtulur artık baş köşelerde.

yetmiş seksen ölüm isteniyor,
şair beşir demir böyle yazıyor,
hayattan yazıp çizip karalıyor,
yaşamın merhalesini sıralıyor.

bremen mardin
iskenderun kayatepe