Dünyaya Dair Sancılar

Hadi şimdi bir taş atalım şu dünyanın camına.
Hadi bir an olsun durup bekleyelim, kaçmayalım.
Yüzleşelim ne varsa içimizde sancıyan.
Söylesin bize dünyanın kaç bucak olduğunu.
Söylesin ki bilelim kiminle kavgaya tutuştuğumuzu.

Gördüm dünyayı ,
kış günün açmış tezgahını buz satıyordu.
Anladım ki alışveriş edilmez onunla.

Bildim dünyayı,
Sırtında onlarca yük üç kuruş için helalinden debelenirken bir hamal,
aşağılık bir tokat vurduruyordu onun yüzüne ansızın
alçak bir kul eliyle.

Geçtim dünyayı,
tüm haritalardan arınıp baktım yüzüne.
Gülümsüyordu hem mahzun hem mağrurca.
Meğer aldırış etmemek imiş yaşamak;
onun bu hallerine.