Bir insanın dünyası başına nasıl yıkılır iyi bilirim
Nedeni ne olursa olsun o anda hissettiğiniz şey
Gözünüzün karardığını sanır
Dünyanın ayaklarınızın altından kaydığını hissedersiniz
O an ne düşüneceğinizi ne yapacağınızı bilemez
Kendinizi boşlukta sallanıyormuş gibi hisseder
Tutunacak bir dal arasınız
İnsanda akıl düşünce filan da kalmaz
Ölseniz ölüm değildir
Yaşıyor olsanız da nefes almakta zorlanırsınız
Sanki ölümle yaşam arasındaki
O ince çizgi, ecel noktasında gidip gelirsiniz
Ne ölüsünüzdür ne de canlı
Göğsünüz sıkışır heyecanla inip kalkar
Daldaki kurumuş bir yaprak gibisinizdir
Düşmek için bir söz yeter
Sonrasında savrulup durursun esen rüzgarda…
Hatıralar canlanır nemli gözlerde
Bir hıçkırık gelir
Tam boğazında takılır
Burun direğin sızlar
Dilin damağın kurur
Başın gövdene ağır gelir
Çevrende her şey dönmeye başlar
Dönen dünya mıdır yoksa başın mı anlayamazsın
Sonrasında salya sümük hıçkırıklara boğulursun
Yarım bir insan kalmıştır geride
Kanaya kanaya ağlarsın ha ağlarsın işte…
© Seyyid Burhaneddin Kekeç
02 – 11 – 2017
01 : 42
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 02:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/11/dunyasi-basina-yikilmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!