Yürek deşilmiş kazma, kürekle
Kazma; beyin değil sadece
Sandı ki içkiyle gün tutuşur erir, gider
Oysa yüreği tuvalette bir anlık zevk eder.
Beyin sarhoş, gönül sarhoş, dil çıban gibi
Çıbanın altı; onur, şeref ve daha neleri...
Bu yolda küfür kazmada, uyandırdın küfürü,
Sen yerin altında yer cücesi, Sen çamurlu ölü.
Kimileri kusar, ne bilsin hazda geçici
Öksüz kalmamış ki, süt içmemiş ki.
Dişlere zarar veren her çürük!
Atılırım diye içi titreyen tükürük!
Konuşmak en incesinden bu susmanın haddi
Tokuşturun şerefe diye, benim şerefim daha gitmedi.
Güneş, ay, yıldız bir şey bilir, hep susar
Onlar konuşur yanlız, yanlız onlar konuşurlar.
Tenin yanmayı görsün, hadi içtigin kadar bağır
Yalvar kime yalvarıyorsan, git ona yalvar.
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!