DÜNYA YOLCULUĞU
Gamzesinde gizli bin bir dünya saklayan
Düşlediği dünyayı kendi rengine boyayan
Acıların üzerine mutlulukları bağlayan
Dünyanın kaç tane azı dişini kırdın ey insan?
Kimler gelmiş geçmiş gönül tahtından
Alan almış, çalan çalmış ak bahtından
Geçesin mutluluk, neşe, sevgi katından
Mutluluklar kapını çalmadı mı hiç ey insan?
Eyvallahı yok, olura, olmaza, haymaza
Yüzünü döner kıymet bilmez aymaza
Ne söylerse kâfi gelmez kanmaza
Sözün geçmez mi oldu riyakâra ey insan?
Tebessümü solmuş bakışları arasında
Sevdası kurşun sıkmış gönül yarasında
O, can yakan gözleri kömür karasında
Sevda masalına inancın bitti mi ey insan?
Bu dünyanın yalanlarından küsmüş
Ufkunda çizdiği başka âlemlere düşmüş
Kanadı kırık kuşu dudağından öpmüş
Sonsuz güvenin kaç yerden kırıldı ey insan?
Karmakarışık, alabora olmuş anlarda
Ucu bucağı olmayan yolculuklarda
Rotasını kaybeden şaşkın mürettebatlar da
Belirli belirsiz kaç yoldan geçtin ey insan?
Ejderha ağzından çıkan alevleri yutmuş
Zaman dilimi zulasında kayışı kopmuş
Yüz çizgilerinde duran al renkleri solmuş
Sancıların yüzyıllardır geçmedi mi ey insan?
Umutları tükenmiş ömrün son deminde
Umudun göbek taşını öğütmüş çarkın dilinde
Zulmü büyütüp besleyen zalimlerin elinde
Kurtuluşun olamayacak mı söyle ey insan?
Hüzün akan masmavi göz pınarlarından
Çocuklar büyüttüğün göz bebeklerinden
Ne rüzgâr, ne el geçmemiş saçlarından
Ölüm uykusundan hiç uyandın mı ey insan?
Kayıt Tarihi: 25.7.2024 16:07:00
Kayıt Tarihi : 25.7.2024 16:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!