Savaş meydanlarında perdeler aralanırken
Mermilerin şiddetli alkışları duyuluyor
Bu kim bilir kaçıncı seans
İnsanlar bir hiç uğruna vuruluyor yine
Biz ise izliyoruz
Ya o minik hassas canlar
Anne koynunda rüyalarında savaştan kaçanlar
Sormazlar mı artık
Terör yuvasında üreyen bu açgözlü sıçanlar
Ne zaman tuzağa düşecekler diye
Kötülük bulutları ıssırırken güneṣi
Yağmur olup yağıyor insanların üzerine savaşların yücesi
Gene sürüklendi kaosa bu savaş ülkesi
Bağırışlar bastıramadı terörün senfonisini
Biz ise dinliyoruz
Kan gözyaşı ve kemikle beslenen zombi sürüleri
Paranın kölesi olmuş, mağaralarında saklanan yarasalar
Suçlu olan hep başka birileri
Savaṣ çözüm değil bunu bir anlasalar
Belki de yok olup gidecek hepten tüm dertler tasalar
Ama hala ölüyorlar öldürüyorlar
Devam ediyor harp oyunu kaldığı yerden
Kan ve gözyaşıyla yağlanmış savaş çarkları
Ama bu oyunda öldükten sonra hayata dönülmüyor
F15ler F16lar militan paraşütler örtüyor ışığı
Dağların arasından güneş görülmüyor
Böyle gelmiş böyle gidecek
Dinlerin beşiğinde yersiz dualar dinmeyecek
İnsanlar bütün gün silah sesi dinleyecek
Karanlık bir geçmişin ürünü bu karamsar gelecek
Dünyaya hiç de iyi gelmeyecek
Festival bitti
Artık silahlar konuşacak
Taraflar tokuşacak
Ve kimse haklı çıkmayacak
Çünkü haklı olan da haksız durumda artık
Geri dönüşü olmayan bir çıkmaza vardık
Yerkürenin en çok kan kaybeden yarası
Ne yazık ki burası
Sinan Akıncı
Kayıt Tarihi : 21.10.2023 21:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!