Dünyanın Sonu Şiiri - Xalide Efendiyeva

Xalide Efendiyeva
159

ŞİİR


43

TAKİPÇİ

Dünyanın Sonu

Adam adam boydaydı,
Getdi, getdi...
dünyanın sonuna doğru,
Nida boyda qaldı.
Ayaqları dolaşırdı,
Önce ayaqları gücden düşdü,
Sonra küreyi ve qolları
Seçiminde özgürüydü,
Dönse
Yine adam boyda olacaqdı

Adam öz bağırtısını duydu, döndü
İki göz gördü gözlerine benzer
O baxışlarda gördüyüne hayret etdi,
Ses ana betninde olan doğulmayacaq
Bir körpenin sesiydi,
Gözler de

Yadına cennetde bünövresi yarım qalmış evi düşdü,
İblisi xatırladı.

Hevvanı ve onu cennetden qovduran İBLİSi
"İblis"in menasını axtardı,
Güc - bela
Alnını ovuşdurdu,
Beynindeki söz yığını arasından
Tapdı:
BÖHTANÇI!!!
İçinden söydü:
- Quyruqsuz ilan, şeytan!
Başqa söz tapmadı ona yaraşan.

Önüne baxdı,
Dünyanın sahilindeydi,
Bir addım dahası son idi.
Dünyanın sonu...

13.02.2019.

Xalide Efendiyeva
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 15:57:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Yılın ilk şiiri

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Xalide Efendiyeva