Dünyanın Sonu Şiiri - Duran Saper

DÜNYANIN SONU

Bir nesil ki yaşasın herkesi sevip sayan

Güzellikler yetişsin kalplere sevgi koyan

Hayat dediğin nedir ki şu kısacık ömürde

İnsanlar aşk'la dolsun yaşasınlar gönülde

Bahçesi boş kalmasın dolsun türlü çiçekler

Açılsın bütün sırlar bilinsin tüm gerçekler

Avuçlarında bir demet versin herkes dostuna

Emek ister yaşamak nefes almak boşuna

Milletimin içinden çıksın çok mihenk taşı

Olsun bütün evrende medeniyetin başı

Yürekleri şahlansın atılsın hep ileri

Yıldız olup parlasın ülkemin tüm gençleri

Aç insanlar olursa tok insanım utansın

Toprağa barış gelsin sağnak-sağnak sulansın

Bir vatan var ki bizde aşıkların diyarı

Yıkar bütün evrende erişilmez duvarı

Kanatlanır ruhumuz bağrımızda bir ezgi

Klavuzsuz yol alır gıdamızda var sevgi

Adam olmakla başlar hayatın tüm gerçeği

İnsanlığı çok seven kaçıramaz ölçeği

Ateşten merdivendir ben çıkarım diyene

Gönlünü mangal yapar hak'ka gelip pişene

Tek ilacı doğruluk bulunmazsa yıkılır

Aldanmayı görmesin Aşk toprağa çakılır

Harika bir kitaptır yakılsa da okunur

Bir sevdadan feyz alır bin sevdaya dokunur

Cesurca savaşarak yener bütün korkuyu

Dize getirir sevgi koskoca bir orduyu

Saper'de nihayettir sevgi olmazsa konu

Şiirlerde yazılmaz biter dünyanın sonu.

Duran SAPER- Bursa