Dünyanın Son Kahramanları Şiiri - Kaya Ü ...

Bu ihtiyar yeryüzü,
Ne olaylara sahne olmuş,
Ne sıra dışı hadiseler yaşamıştı
Bir birinden vahşi savaşlar
Yok olan, yıkılan kültürler
Helak olan kavimler görmüş,
Firavunu ve nemrutu taşımış üzerinde
İstilaya bile uğramıştı tüm benliğiyle
Belki yaşadığı acılardandı
Çatlayan yer kabuğu,
Belki de mide ifrazatıydı
Dağlardan fışkıran lavlar
Tüm bu olanlar karşısında
Yine de bir gün, bir hadise vardı ki
Yaşlı dünyamızı var olduğuna
Yaşananlara sahne olduğuna pişman eden
Batsaydım,yok olsaydım da görmeseydim dediği….
O gün
O gün Çanakkale idi
Hayır aslında o gün Çanakkale
Çanakkale değildi
O gün Çanakkale;
Son kalesiydi yaşlı dünyanın
Zulmün yıkmak üzere olduğu son kale
Dünyanın tamamen anlamını yitireceği
Değerlerinin tükeneceği
İnsanlığın yok olacağı
Velhasıl o gün bir bakıma kıyamet ti
O gün yok oluştu her şey için
O gün son kalesi de düşerse dünyanın
Batmalıydı artık batmalıydı…
İşte böylesine buhranlı
Böylesine olağanüstü
Tüm kural ve kaidelerin alt üst olduğu
Bu emsalsiz hadiseden bahsedeyim derken
Düğümlendi boğazıma kelimeler
Çünkü,
Çünkü nice söz sultanları ve duygu üstatları
Bahsetmişti Çanakkale den
En güzel methiyeler ve destanlar yazılmıştı zaten
Kimi şehit kanının bayrağa rengini verdiğini
Kimi Bedrin aslanlarına benzetmiş
Kimi de gökteki melekleri gıpta ettirmişti
Yaşlı dünyanın son kahramanlarına
Daha ne denilebilirdi ki bu eşsiz hadise karşısında
Hangi sözcük anlatırdı yaşananları
Hangi lügatte bulunurdu onu tarife kelimeler
Ne geldiyse sıraladım aklıma
Yiğitlik, cesaret, vatan sevgisi,
Ne bileyim ne varsa işte
Ama benim düşündüklerim
Birçok savaşta yenik düşen nice askerde de vardı
Bu mevzu başkaydı, bu mevzu farklı
Anladım ki Çanakkale anlatılmaz
Çanakkale yaşanırdı….