Dünyanın sokaksız bir kentinden

rüzgar dolaşımdaydı her sabah gibi
dokunarak tenine yoksul bir Hintlinin
şaşkın bakışlar arasındaydı
engin denizler de
yırtılan bir yelkende
bir cariyenin ıslak gözlerinde
evrende yumurta büyüklüğü gezegenimizde…

alaska da doyum çareleri ararken
kutup ayıları
mercan kayalıklarda yaşamaya çırpınan
yavru balıklar
sesin boşluktaki ahengi
kiminde beklenti kimin de inilti
kiminde anlamsız zafer çığlıkları biçiminde
rüzgarına dünyanın eşlik ederdi
eşlik ederdi
gücü kuvveti yerinde birleşik devletler
kafeste kan ve ölüme direnen gladyatör ülkelerden
seyirde haz
iç savaştan kazanç
insanlık yazgısından utançtandı

tarih buna şahitlik eder
rüzgar eşlik eder geçerdi

dinmeyen bir tutkuydu ötekileştirmek
ötekileştiğinde aranılan kusur
kaybolan iç huzurdu
(Kaddafi insandı
Saddam insan
Mübarek ……..
-Ötekileştirdiklerine ötekileştiler işte)

fakat
rüzgar esmeye devam edecek
belki dokunarak ötekisiz bir geleceğe
………………………