Hep çıkmaz ile bitti dünyada gittiğim yol.
Sürünmeyi yaşadım bir ömür boyu bol, bol.
Hayat kavgası denen hep kırdı kanadım kol.
Gülüş gönlüme hep an denenden kısa doldu.
Ağlamamsa dünyanın ömründen uzun oldu.
Tuttuğum dileklerin olmadı hep hiçbiri.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta