Geçtiğini sandığımız fırtınanın
Çığlık seslerinde kurtuluş umudumuz
Yerini korkuya bırakın soluğumuz
Gelgitlerde yaşar
Yürek ağrılarında var oluşumuz
Artık gelmez sandığımız ölüm
Hem dem başucumuzda
Karşılaşınca karanlık yüzüyle
İnsanın yüreği çözülür
Aysberg misali eriyerek
Ne han ister ne hamam yürek
Ne büyük mutluluktur
Ne büyük sevinçtir o
Özgürce nefes almak
Bağ bozumunu yaşasa da ömür
Çerçöp misali sürüklenip sürünse de
Gene de zincirlerler hayata bağlanır
Bir an tutunmak uğruna
Denize düşen yılana sarılır
Ne tatlı şeydir yaşamak
Nefes almak, güneşi görmek
Sabah çayını içmek
Gün batımını seyretmek akşamın
Daha var mı bundan büyük
Dünyanın nimeti.
Kayıt Tarihi : 11.7.2010 11:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!